Immortalized for the future / Uwiecznione na przyszłość

It's nice to go back to the moments when your daughter took her first steps. She made her first attempts at independence, as you can of course call it that.

How much joy gave her every attempt, every approach. Alone how pleased she was that she succeeded. It is impossible to describe in words what a parent feels then, pride, joy.

And what does my treasure look like now after these few years, once such a small, and now big daddy's daughter. Which sometimes puts me in corners, of course with a slight joke. She is the apple of my eye, because there is only one of them, as a daughter. Because the other kids are sons, so the father's hand to them is always a little different than that of the daughters.

But not to be, I love everyone the same. Maybe I have a different sentiment for everyone, such as the eldest son, who had an episode in childhood that he stopped breathing when he was on my hands, so to him always whatever he did I have more fear whether he will be okay, and especially when after the whole situation the cause of the whole incident was not found and what he really was at that moment.

Enjoy watching.

Polski :

Przyjemnie jest powrócić do momentów , kiedy córka stawiała swoje pierwsze kroki. Podejmowała swoje pierwsze próby samodzielności, jak oczywiście można tak to nazwać.

Ile dawało radości jej każda próba, każde podejście. Sama jaka byłą z siebie zadowolona, że jej się udawało. Nie da się opisać słowami co wtedy czuje rodzic, dumę, radość.

A jak teraz wygląda ten mój skarb po tych kilku latach, kiedyś taka mała, a teraz duża córeczka tatusia. Która czasami ustawia mnie po kątach, oczywiście z lekkim żartem. Jest moim oczkiem w głowie, przecież jest tylko ona jedna , jako córunia. Bo pozostałe dzieciaczki to synowie, więc ojcowska ręka do nich jest zawsze trochę inna niż to córuni.

Ale żeby nie było , każde kocham tak samo. Może delikatnie mam do każdego inny sentyment, jak dla przykładu do najstarszego syna, który miał w dzieciństwie epizod, że przestał mi oddychać jak był na moich rękach, więc do niego zawsze co by nie robił mam większe obawy czy nic mu nie będzie, a zwłaszcza kiedy po całej sytuacji nie stwierdzono przyczyny całego zajścia i co mu tak naprawdę było w tamtym momencie.

Miłego oglądania.